Biz "yüncüye" gittik !!

Sonunda cesaretimi topladım, kızımı alıp Kızılay'a gittim. "Ay ne var bunda ?" demeyin. Tek başıma Kızılay'a gitmek çok kolay; evimden 50 metre ilerdne otobüse binerim, 15 dakika içinde Kızılay'da İzmir caddesinde tüm tuhafiyelerin bulunduğu bölgede olur, kendimden geçerim. Ama bebekle hele de Ankara'nın havasının son günlerdeki kararsızlığı sözkonus iken gitmeye kalkmak bir hayli cesaret isteyen bir şey oldu.Ama sonunda başardık kızımla bunu da :)) Gerçi Nilay'ın biz eeşlik ediyor olması bir çok şeyi kolaylaştırdı.

Neyse ben size nasıl gittiğimizi anlatmayacağım, zaten kolayına kaçtım, taksi çağırdım :P

Bu aylar sonra benim ilk kez Kızılay'a gidişim (doktor vs haricinde sadece zevk için) , kızımın ise hayatının ilk gidişi oldu. Güzelde oldu. Gerçi çok zaman harcamadık, ama yine de gidebildiğimiz tüm yüncülere gittik.

İlk durağımız her zamanki gibi Beyaz yün oldu. Kızım gittiğimizde uyuyordu.

Nilay teyzesi hemen yünlerin önünde bir resmini çekti. O uyuyorken ben oradaki arkadaşlarla biraz özlem giderdim.

Sonra uyandı, tabi hemen herkes başına toplandı...o etrafa gülücükler saçarken ve herkes onunla ilgileniyorken, ben etrafı gezdim, yünlere, tığlara baktım...

 Tabi yeni yünler aldım, ama fazla abartmadım :)

Kızımın bir kez daha yünlerin arasında resimledik ve bir kaç yeri daha ziyaret etmek için oradan ayrıldık.

Günün sonunda inanılmaz yorgundum. Dışarı çıkmanın en zor tarafı hazırlanma süreci, "bir şey unuttum mu?" diye düşünmek ve hep sanki bir şey unutmuşsun gibi gelmesi.

Bir de bebekle dışarı çıkmaya başlayınca farkettiğim bir şey; kaldırımların bebek arabasıyla gezmeye ne kadar elverişsiz olduğu. Kaldırımlardan inmek için rampaların olmaması, olan rampaların inmeye pek elverişli olmaması, ya da bir çok rampanın önüne araç parkedilmiş olması. Bir de ne hikmetse Kızılay'daki tüm yüncülerin merdivenli yerlerde olması, mutlaka merviden indik ve ya çıktık :( Bunları gördükçe aklıma hep bizim için geçici zorluklar bunlar, Eylül büyüyüp bebek arabasını kullanmadığımız zaman bu zorluklar kalkacak ama ya engelliler? Onlar için hayatı gerçekten zorlaştırıyoruz, kolaylaştırmak için gereken özeni göstermiyoruz.Daha önce dikkat ettiğim bu noktalar deneyimleyince, empati kuruncu daha farklı bir anlam ifade ediyor.

Biz kızımla bir adım daha attık, dışarı çıkabilmenin mutluluğunu yaşadık. Şimdi heyecanla havaların güzelleşmesini ve birlikte daha önce zevk alarak gezdiğim bir çok yeri yeniden keşfetmeyi bekliyoruz.